2016/05/03

Garazi Bilbao

Aste hauetan zirikiña projektuaren gainean lan egiten aritu naiz HH5D-ko gelan.Umeekin egon naizen bitartean korroa antolatzen,letrak ikasten,asteko egunak ikasten,arbelean dagoena irakurtzen eta ulertzen,hezurren izenekin…aritu gara.Korroan bertan ume nahikotxo direnez haien txanda errespetatzea kontrolatu eta irakatzi behar da.Jardueren bitartez irakurtzen,idazten…ikasi dute,baita ere haien gauzak jartzen eta batzen.

Baina korroan nengoen bitartean konturatu naiz 27 umeri laguntzea ez dela batere erreza.Askotan gauzak botata usten zituzten eta nik jasotzen laguntzen nien baita letra edo zenbaki batekin zailtasunak eta dudak argitu eta horrela konturatu nintzen nire laguntzari esker maisuarekin bezain ondo ikasi dezaketeela.Gainera,oso sentiberak dira eta konturatu gabe eeguna alaitzen didate.Maitasunarekin frogatu dugu irakatsi ahal dela eta baita era dibertigarri eta entretenigarri batean.


Jaso ditut motatako sentimendu asko baina batez ere amodioarena.Harrigarria da nola ume batek zu ezagutu gabe  haien konfiadantza guztia ematen duten.Niretzat hori garrantzi handikoa da,eta beraei esker nik ere asko ikasi dut ikasketen aldetik.Baloreak,haien arteko tratuak ederrak dira naiko inuxenteak direlako eta haien barreekin dena posible dela ikusi dezakegu.Tokatu zaidan klase hau asko maite nau eta nik ere.Esperientzia hauek asko guztantzen zaizkit,laguntzeaz gain haiek  asko laguntzen dutelako konturatu Gabe.

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina