Azken ebaluaketan laugarren mailako ikasle guztiok Zirikiña proiektua
egiten hasi ginan, Erlijio eta etikako ikasgaian. Niri LMHko 4D mailan tokatu jat
martitzenetan, Euskera ikasgaia ematen. Tokatu jatan andereñoa Izaskun Atxa da,
eta klasean ikasleak ariketak egiten laguntzen naz, ariketak ondo egin
daitezan.
Jantokikoa egin eta otoitza amaitu ondoren, klaseagaz hasten
gara. Ikasleek euren Euskerako liburua ateratzen dabe eta ariketak egiten
hasten dira. Andereñoak bitartean beste lan batzuk zuzentzen dauz, eta nik
ikasleei euren ariketekaz laguntzen deutsedaz, euren zalantzak argitzen.
Zirikiñako lehenengo egunetan, arraroa egiten jatan 4Dra
joatea, nik lotsa neukan eta ikasleek andereñoarengana joaten ziran zalantzak
galdetzen. Hiru aste pasatu ziranean, konfiantza hartu neban, eta ikasleek
zalantzak niri galdetzen hasi ziran. Orain ikasleek nigan konfiantza daukie eta
euren zalantzak guztiak niri galdetzen deustiez.
Egun baten, klasea nik eraman neban. Andereñoak esan eustan
lan asko eukala, gauzak zuzendu behar ebazala eta zer egin behar neban esan
eustan. Ikasleek ``proiektu´´ bat egiten hasi ziran, makinei buruz. Makinetaz
zer ekien esaldiak idatzi nebazan ordenagailuan, eta gero euren zalantzak be idatzi
nebazan, guztira lau orri idatzi behar nebazan; baina egun haretan gustura egon
nintzan klasean, klasea nik bakarrik eroan nebalako.
Zirikiña proiektuan ikasten nago gauza garrantzitsu bat:
Lotsa kentzen. Zirikiñako lehen egunetan lotsa neukan eta azken egun hauetan
konfiantza hartu dot eta orain lotsarik ez dot sentitzen.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina