Ezin naizenez etxetik atera
laguntzen dot egin ahal dodanarekin, ba egunero ateratzen naiz balkoira
txaloka hasten naiz 8retan bueno hau mundu guztia egiten dau uste dot eta beste
egingo behar neban. Beste gauza bat da nire lehengusinak DBH1 mailan dagola
egiten dot berarekin Zoom bitartez hitz egiten dogu eta laguntza behar badio
etxerakolan bat egiten laguntzen diot eta gero bideo jokora jolasten dogu, hau
egitendogu gutxi gora bera 2-3 aldiz astero. Gero hau ez da laguntzeko baina bai
denbora arinago pasatzeko nire aita eta ni aurpegiko maskarak egin genduzan
baina ez kalera ateratzeko broma eta tontoare egiteko.
Nik ondo sentitzen naiz gauza
honek egiten, balkoira ateratzen eta txaloka hasten ez dozu laguntzen ezertaz
baina medikuak hori energia edo motibazioa emoten dio birusaren kontra
egiteko. Nire lehengusinari nire lehengusina da orduan asko ez dot sentitzen
dela eta normala dala berari laguntzeaeta berarekin jolastea relazio oso ona
daukagulako. Eta azkenik aurpegiko markarak hori tontoarena egitko da baina
momentu oso barregarria da eta oso momentu familiarra hemen zer esan ahal dot
hori oso momentu familiarra.
Egoera honetan ikasten dozu
familia eta osasuna garrantzitsuena dela eta beste partetik beste pertsonak
emoten dabe bere bizitza bestei babesteko orduan hori kontuan hartu behar da
eta horregaitik ateratzen gara balkoira berarei eskerrak emoteko, momentu
honetan beraiek dira gure babesleak.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina