Ni DBH 4.
mailako ikaslea naz eta zirikiña proiektuan 5 urteko umeekaz nago.
Zirikiña
proiektua hastean, hainbat aukera eman euskuezan lagundu ahal izateko, nik haur
hezkuntzako umeekaz egotea erabagi neban.
Lehenengo
egunean, oso pozik joan nintzan baina oso urduri be, ez nebazalako umeak eta
Esti andereñoa ezaguntzen. Baina Estigaz berba egiteak asko lasaitu ninduan,
eta umeak nigaz hain pozik ikusteak be lagundu eustan.
Ni
astelehen goizeetan joaten naz eurekaz, lehenengo orduan. Klasera heltzen
nazanean oraindik ez dago Esti, eta nik laguntzen dodaz umeak zirikiña lotzen,
motxilatik gauzak ataratzen, eta berokia eta motxila kakoan ipinten. Gero,
patiora goaz korrika eta beroketak egitera, eta hori amaitu ondoren klasean korroa
egiten dogu. Han, makinistak otoitza aukeratzen dau eta umeak zenbatzen dauz
jantokiko papera egin ahal izateko. Ondoren panela betetzen dau, asteko eguna, eguraldia
eta egunean egin beharreko gauzak jarriz. Azkenik, arbelean menua idazten dau.
Denbora soberan badaukagu asteburuan egin dabena kontatzen dabe, edo matematika
apur bat egiten dabe.
Nik eurekaz
egondako denboran asko ikasi dot, umeak izan arren eta oraindik 5-6 urte euki
arren oso azkarrak dira, eta gauza askotaz konturatzen dira. Gainera, eurekaz
pazientzia eukiten ikasi dot.
Orokorrean,
oso gustora egon naz ume honeekaz, eta esperientzia hau bizitzeak merezi dauala
pentsatzen dot.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina