Aurten, DBH 4. mailako ikasleek Zirikiña
proiektuan parte hartu dugu, HH eta LMH dauden irakasleei zereginetan laguntzeko. Ni, nire aldetik,
osteguneko goizetan 3.D mailan aritu naiz Jon irakasleari Science gaian laguntza eskeiniz.
Esperientzia honek ikaragarri asetu nau,
eta umeak eta maisua laguntzeaz gain, niretzako baliagarria izan da. Orain
badakit gutxi gora behera nola tratatu adin horretako umeekin eta beno, gustatu
zaidan arren, badakit etorkizunerako magisteritza ez dudala hautatuko.
Klasean sartu bezain laster, otoitz
egiten da. Bueno, haiek egiten dute otoitz hauen abestiak ez ditudalako
ezagutzen, baina tira, pixkanaka-pixkanaka banoa zati txikiren bat ikasten. Hau
amaitzean, klaseko arduradunak, egunean behin txandakatzen dena, Gotzone deitu
egiten du irakasleak “eskerrik asko Gotzone” esaldia aipatu behar dutela
gogoratu egiten dion bitartean. Segidan, bazkaltzeko menua esan ondoren,
klaseari hasiera ematen zaio.
Nagoenetik, muskuluak, hezurrak eta
mugimenduak landu ditugu. Harrigarria da ume batzuek daukaten ingeles maila,
nik haien adina nuenean “banana, apple and potato” bakarrik nakielako esaten.
Jartzen duten aparteko interesak txunditu egin nau egun hauetan eta zenbait
gauza pentsatzera eraman nau. Gero eta
handiago, orduan eta nagiagoak garela.
Kontuak alde batera utzita eta aste
hauen balantze bat eginez, dena positiboa dela bakarrik esan dezaket:
maisuarekiko jaso dudan tratu bikaina, umeekin dudan erlazioa eta
etorkizunarekiko ikuspegi zabalagoa.
Amaitzeko Joni eskerrak ematea gustatuko
litzaidake hasieratik umeekin integratzen laguntzeagaitik.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina